Mandalay

Hello from Myanmar! 

We zijn weer een paar dagen verder en ondertussen alweer vertrokken uit Mandalay. Na de eerste nacht in ons "5 sterren hotel" zijn we na het ontbijt weer op pad gegaan. We zijn gestart met een wandeltocht richting het koninklijk paleis. Het paleis is omgeven door een grote muur in de vorm van een vierkant.  De omtrek vh paleis is 6,4 km. Om deze muur bevindt zich een gracht en daarna komt pas de weg. Dus wij wandelen naar ingang 1 (de westelijke kant)... helaas dames via deze kant mogen er geen toeristen in. Dus ze stuurden ons naar de zuidelijk ingang. Na een tijd komen we aan bij de 2e ingang... helaas dames deze ingang is ook niet voor toeristen. Grrrr we besloten toen om samen met nog 2 andere toeristen een taxi te nemen naar de goede ingang(oost) voor 70 cent. Bij binnenkomst in het paleis, was dit toch een beetje teleurstelling. Misschien zijn we te verwend, maar we hebben zoveel mooiere dingen gezien! De andere toeristen die we tegen kwamen hebben we dit dan ook maar afgeraden. Dat scheelt weer €7,- p.p. en een hoop tijd. Het was ondertussen alweer lunch tijd, dus na een lekkere lunch zijn we door gegaan naar 3 tempels. Dit keer hebben we ons verplaats door met z'n tweeën achterop één brommer te stappen. Zo konden we ook dit vervoersmiddel afstrepen van ons lijstje;-) Een vd tempels waar we aankwamen is het grootste boek ter wereld. Deze bestaat uit veel kleine witte huisjes, waarin zich een grote steen bevindt met aan beide zijden een stuk tekst. Al deze stukken tekst, vormen samen het grootste boek ter wereld. Na de 3 tempels was het zover dat we de Mandalay Hill gingen beklimmen. Volgens de lonely planet is dit een klim van 1729 traptreden, dus dat hebben de dames netjes afgelegd op de blote voeten! Tussendoor bevinden zich plekken/uithijgplaatsen  met een mooi zicht over de stad, maar op de top was het uitzicht natuurlijke het mooiste. Na ruim 1,5 uur wachten was het uiteindelijk tijd voor de zonsondergang. Hierna zijn we weer op onze blote voeten naar beneden gelopen. Nu hadden we wel een massage verdient, dus wij na een massagesalon in de buurt vh restaurant waar we later heen zouden gaan. Dit was echt één grote aanfluiting. De masseurs waren alleen mannen(nou is dat geen probleem hoor) en volgens mij zagen ze normaal gesproken ook alleen maar mannen, want ze waren echt continue aan het giechelen en als de handdoek maar iets te veel blote borst/bil liet zien werd het giechelen nog erger. De massage was overigens ook niet best, dus uiteindelijk hebben we na wat mopperen minder betaald. Daarna heerlijk gegeten bij een vegetarisch Indiaas restaurantje. 
De volgende dag zijn we gestart met een wasje, want we moeten toch af en toe onze kleding even wassen. En omdat we hier redelijk beperkt zijn met de kleding, omdat we een lange broek dragen en meestal shirtjes moeten we af en toe iets vaker een wasje doen. 
Na de was zijn we met de fiets(lees: zo klein als een kinderfiets) naar een marktje gefietst, want we moesten op jacht voor een spiegel voor Anniek en nieuwe teenslippers voor mij. De spiegel was namelijk in stukken gevallen en mijn teenslippers had het de eerste dag in Bagan al begeven. Na de markt zijn we naar een tempel geweest. Hier kan je een velletje bladgoud kopen, deze kan je dan op de buddha plakken. Helaas mochten vrouwen dat dan weer niet doen. Uiteindelijk hebben we in een winkelcentrum voor mij weer nieuwe havaianas kunnen kopen en toen was het natuurlijk weer tijd om iets te eten. We hadden ondertussen al redelijk veel last van zadelpijn en voor mijn rug was het fietsen ook niet echt bevordelijk. Dus het was tijd voor een beetje relaxen. We hebben ergens onze teentjes en voeten laten vertroetelen en na een 1,5 uur gingen de dames met mooie gelakte teennageltjes weer naar buiten. 's Avonds hebben we  in onze "stamkroeg" een lekker visje vd bbq en een fried Rice gegeten onder het genot van een biertje.Na nog een potje skipbo zijn we naar bed gegaan. 
De volgende dag zijn we na een wasje richting een ander hotel gefietst. We hadden namelijk de dag ervoor de tip gekregen om bij een luxe hotel te gaan zonnen/zwemmen/boekje lezen(aangezien we zelf geen zwembad hadden). Dus wij daar heen en gewoon brutaal door gelopen. Kwam er al redelijk snel een mannetje naar ons toe of we vh hotel waren etc. Moesten we ineens $17,50 betalen pp. (We hadden gehoord dat het max 5000 kyat zou zijn en dat is ongeveer €3,50). Dus wij zeiden, nou dan moeten we dat maar doen dan, want we hadden ons er nu al zo op verheugd en stonden al helemaal in onze bikini klaar om op het bedje te stappen. Na 3 uur kwam hij weer naar ons toe met het verhaal dat we toch echt een consumptie moesten afnemen. Toen zeiden we oh dan gaan we(want we hadden zelf bedacht om rond 14:00 uur daar weg te gaan en het was 13:50uur). Dus jut en jul gewoon heel stoïcijns door die hotellobby gelopen en weg waren ze op hun kinderfietsjes. Haha, dus uiteindelijk geen rode cent betaald! Daarna op de terugweg ergens even lekker wat gegeten en toen weer terug naar het hotel gegaan. Even onze bikini uit getrokken en ons opgefrist. In het hotel hebben we toen een taxi geregeld en daarmee zijn we richting de U-bein bridge gegaan. Dit is de langste teakhoutenbrug ter wereld. Deze hebben we helemaal afgewandeld en natuurlijk weer terug. Op de terugweg hebben we halverwege de brug een trappetje naar beneden genomen en daar op een plastic stoeltje onder het genot ve biertje de zonsondergang bekeken.
Daarna weer terug met onze taxi en nog even in onze "stamkroeg" van Mandalay een biertje gedronken met een visje en een fried Rice. Vanmorgen zijn we na het ontbijt opgehaald door een busje. Hiermee zijn we naar Kalaw gereden. Gelukkig was het maar een klein busjes met 12 mensen, dus dat was beter dan een grote bus. Helaas hadden we alleen 2 oude vieze stinkende  Denen in het busje zitten en die trokken om 9 uur al hun eerste biertje open... dus je begrijpt dat er hierna helaas nog aantal biertjes volgden. Dus het rook heerlijk in de bus naar 2 rokende en drinkende mannen. Verder was het niet een heel comfortabel ritje, want het is remmen, gas geven, toeteren, heel hard remmen, weer gas geven, nog meer toeteren en daarnaast nog een beetje gehobbel. En kijk vooral niet door de vooruit vh busjes, want dan denk je echt dat we om de 5 km een ongeluk krijgen. Het uitzicht was overigens wel erg mooi! 
Na een busreis van 6,5 uur kwamen we om 15:00 uur aan in Kalaw. Dit is het beginpunt van een 2daagse trekking die we vanaf morgen gaan doen richting het Inle Lake. Dus de aankomende dagen gaan we lekker veel wandelen en slapen we ergens bij de lokale bevolking. We hebben er in ieder geval veel zin in. 

Verder nog wat informatie over onze algemene gemoedstoestand;-) Anniek haar verkoudheid/griep is zo goed als helemaal over en mijn rug houdt het tot nu toe best goed. Af en toe heb ik er iets meer last van, maar met wat rust hier en daar en soms een paar pijnstillers gaat het best goed. Door de airco heb ik wel weer een nieuwe verkoudheid opgelopen, dus al 5 dagen hees en ben heel veel aan het hoesten. Hopelijk gaat dit snel weer over, want dan kunnen we beide ook weer iets beter slapen 's nachts. Verder gaat het heel goed met ons. We genieten hier ontzettend en we gaan dat ook zeker de aankomende 11,5 week doen!

We hopen dat het in Nederland ook goed gaat met iedereen. Tot de volgende blog!

Liefs ons