Been there, don det!

Hai lieve lezers van onze blog,

Er zijn al weer heel wat dagen verstreken sinds ons vorige reisverslag. We waren gebleven bij het leuke eiland Don Det.
Op onze laatste dag op het eiland hebben we ons prima vermaakt. Hebben heerlijk aan het zwembad gelegen met een (puzzel-)boek. Het was rond de 37/38 graden, dus af en toe moesten we ondanks dat we onder een parasol lagen, even het zwembad in duiken voor wat verkoeling. Die avond hebben we wederom heerlijk gegeten bij Keas. Bij dit restaurantje hebben we tijdens ons verblijf wel 3x gegeten, aangezien het eten hier echt heel goed was. 
Ook hebben we een leuk souveniertje uit Don Det meegenomen. We hebben namelijk een hemdje gekocht met de volgende tekst:
"BEEN THERE, DON DET" Hihi 
De volgende morgen hebben we na het ontbijt onze backpacks gepakt, aangezien we om 11 uur in de "haven" (lees strand) moesten zijn om de boot weer terug te pakken naar het vaste land. We werden als sardientjes in een blikje in de boot gepropt en daar gingen we over de Mekong. Vanaf de haven moesten we een kilometer lopen.  Na een half uur wachten op het busstation en een busreis van 3 uur kwamen we met de bus aan op onze volgende bestemming: Pakse. 
Eerst zijn we naar het kantoortje gegaan van de Gibbon Experience(3 daagse zipline tour) voor Anniek. Nadat alles was geregeld voor de volgende dag, hebben we een lekkere lunch genuttigd en daarna een tuktuk genomen richting ons hotel. We hadden een hotel geboekt met een zwembad, aangezien ik een aantal dagen rust moest hebben met mijn voet. Ons hotel was een golf resort, dus met een golfkarretje heeft Anniek ons "even" naar onze kamer(huisje) gereden. We hadden een heerlijke grote kamer met 2 hele grote 1 persoonsbedden en een groot balkon met uitzicht op de tuin, zwembad en de golfbaan. Het was ondertussen 17:00 uur, dus we namen nog even snel een duik in het zwembad en zijn daarna naar het restaurant gegaan om iets te eten. Aangezien we heel laat hadden geluncht hebben we alleen lekker een bordje frietjes besteld(Niet omdat het moet, maar omdat het kan!). Het leek er eigenlijk best wel op dat we de enige gasten waren in het hele hotel, aangezien we helemaal alleen in het restaurant zaten. Die avond heeft Anniek nog even haar tas gepakt voor de volgende dagen. 
De volgende morgen werd ik al bijtijds door Anniek wakker gemaakt. We gingen nog even gezellig samen gingen ontbijten, voordat Anniek met de bus werd opgehaald!
Rond 9 uur werd Anniek opgehaald door het busje Vd gibbon experience. Best wel gek hoor!! Je bent al 6,5 weken samen aan het reizen en ineens sta je daar alleen in een uitgestorven hotel en 6 km vh centrum vd stad(dichterbij was er geen hotel met een zwembad voor een beetje "fatsoenlijke prijs").
Nadat ik even wat aangerommeld heb op de kamer, heb ik eigenlijk de hele dag aan het zwembad gelegen. Af en toe even het zwembad in voor wat verkoeling en tussendoor lekker lezen. Het is best gek als je helemaal alleen in een hotel zit, maar dan ook echt helemaal alleen. Er loopt hier namelijk elke dag minstens 30 man personeel.     Waarvan er slechts 1 een beetje Engels sprak. Gelukkig was de WiFi verbinding goed, dus kon ik af en toe even met wat lieve vrienden en familie in Nederland bellen. Tegen de avond dacht ik, laat ik dan toch maar even een tuktuk nemen richting het centrum zodat ik een beetje onder de mensen kom. Bleek dat de tuktuk heen en terug net zo duur was als 3 maaltijden ik het hotel, dus bij nader inzien heb ik toch maar besloten om in het hotel te blijven. Gelukkig was er een lief meisje vd bediening(Jojo), die mij gezelschap hield. Op het terras zaten 5 Laotiaanse mannen die een potje golf hadden gespeeld. 1 vd mannen vroeg of ik Duits sprak, dus toen ik ja zei kwam ik daar niet meer vanaf. We hebben een beetje over Laos gekletst en ik kreeg het ene naar de andere blikje Heineken toegereikt. Wel grappig dat ik als Nederlander een Laotiaans biertje dronk en dat zei als Laotianen een Nederlands biertje dronken. 
De volgende morgen ben ik toch maar met een tuktuk naar het ziekenhuis gegaan om een foto te maken van mijn voet. Ik had er ondertussen al ruim 2 weken erg veel pijn aan. Binnen een half uur stond ik weer buiten, was ik €20,- lichter, maar had ik wel een mooie röntgenfoto van mijn voet mee als souveniertje. Gelukkig niks gebroken. Een oude man van een jaartje of 75/80 was de dokter en ik kreeg iemand toegewezen die alles voor me kon vertalen.
Hihi, het was wel een leuke ervaring! Daarna snel een scooter gehuurd, want hierna moest ik "even" op zoek naar een zonnebril. Ik had namelijk de dag ervoor met mijn kont mijn goede Ray Ban kapot gemaakt. Ja, ik weet dat een zonnebril voor je ogen is en niet voor je billen;-)! Uiteindelijk heb ik op een marktje een ontzettende coole plastic fantastic bril gekocht. De rest vd middag heb ik lekker onder een parasolletje aan het zwembad gelegen. Die avond ben ik met de scooter naar het centrum gereden voor een hapje eten.  
De volgende morgen heb ik na het ontbijt gevraagd of ik een rondje over de golfbaan mocht rijden met een golfkarretje, want ja ook ik wilde dit wel graag een keer doen! Dus samen met de enige  persoon in het hotel die Engels sprak heb ik een rondje gereden over de golfbaan. Het was er erg mooi! Netjes en strak aangelegd en een hele mooie natuur eromheen. 
De rest vd dag heb ik mijn voet wederom rust gegeven door aan het zwembad te liggen. Rond 16:30 uur hoorde ik ineens: JOEHOE, hier ben ik weer. Daar kwam een afgepeigerde, maar ook zeer enthousiaste Anniek aan! Gelukkig was ze weer veilig teruggekomen! 

Hieronder volgt het verslag van het zipline avontuur van Anniek:
Dinsdag werd ik rond 9 u opgehaald. Nog even snel afscheid genomen van m'n reisgenootje :(had dit liever samen gedaan.
Na ongeveer een uur rijden namen we de afslag naar ons begin punt!
Toen de bus tot stilstand kwam mochten we nog even snel naar de wc en daarna kreeg iedereen een helm, harnas en een rem. Ja en die rem was gewoon een gebogen stokje, niet meer en niet minder. Iedereen keek een beetje vreemd naar elkaar, of de ander het ook zo gek vond. Maar we moesten het er maar mee doen. 
Nadat we allemaal opgetuigd waren gingen we beginnen met een stuk wandelen. Van een zandpad dat overging in bos en uiteindelijk klimmen en klauteren naar beneden en weer omhoog. Daarbij zette ik mezelf een beetje tè enthousiast af op een rots en schoot m'n duim uit en weer in de kom:-( Auw! Maarja niks aan te doen dus maar verder..
Uiteidelijk kwam daar de eerste zipline in zicht! Wow! Meteen 1 over de waterval! Echt heel gaaf! Met gevaar voor eigen leven geprobeerd te filmen. Best lastig..1 hand je rem vasthouden (en daarmee ook proberen recht te blijven), met de andere hand jezelf rechtop houden door je kabels vast te houden....en dan nog met de camera leuke beelden maken. Waarschijnlijk zie je een dolle koe met een stok door de lucht zwaaien, met op de achtergrond een waterval en de jungle;-) 
Na wat ziplines, meer gewandel/geklim en nog een touwbrug kregen we lunch op bamboebladeren naast koffiebomen. Lekker eten met de handen! Een Deense jongen pakte een hand groente maar daar zat een groene peper in verborgen:-( heb nog nooit zoveel medelijden met iemand gehad. Hij rende rond en de tranen rolden over zijn wangen. Pas na een kwartier rijst en bananen eten voelde hij zich iets beter. Na de lunch nog meer ziplines gedaan en gelopen. 
Kwamen om 16.30 u aan bij ons kamp. Allerlei boomhutten met 2, 3 of 4 bedden. Ik sliep met 2 andere vrouwen in een boomhut. Het was niet meer dan een bedje met matras een slaapzak die niet dicht kon aan beide kanten en daarover een klamboe gespannen. Gelukkig was er wel een wc! Want de enige manier om je boomhut in te kunnen was....JA! Met de zipline;-) hoe gaaf is dat!? Wel een beetje eng omdat je zelf je harnas aan- en uittrekt. Heb je het wel goed gedaan!? 
Voor het eten heerlijk (kkkoud) onder de waterval gedoucht! Weer een ervaring rijker. 
Het avond eten was heerlijk en toen iedereen om 21(!) u op bed lag ging het licht uit. Anders had je pech en moest je het met je zaklamp redden.
De volgende dag bij het ontbijt was iedereen het ermee eens...slecht geslapen!! Daarbij hadden de boomratten bij wat mensen aan tassen, tandenborstels en lippen spul geknaagt...
Tussen het ontbijt en lunch in hebben we weer gewandeld/zipline/berg op/berg af/zipline/loopbrug/zipline. Tot we bij een waterval kwamen en daar mochten zwemmen en later lunchen. Super mooi maar wat was het water koud en de stenen glad! 
Rond 15.30 u waren we weer moe maar voldaan terug in ons kamp. Dit keer ook heerlijk gegeten en optijd weer het bed in. 
Gelukkig had iedereen beter geslapen deze nacht. 
De laatste dag was het flink berg op/ klimmen. Echt heel zwaar! Als kers op de taart mochten we ook nog de "via ferrata" op klimmen. Dit zijn een soort staples die in de rots vast zitten. Wat was dat mooi maar zwaar! Het eerste deel schuin hing je zo aan je armen, zie dan maar eens je zekeringshaken te verplaatsen. Gelukkig ben ik vrij snel en zonder hulp boven gekomen! Nadat de groep compleet was hebben we bovenaan de waterval onze lunch gegeten. Daarna moesten we nog even 1.5 uur wandelen (berg op). Wat was iedereen blij toen we het busje zagen;-)
Nog wat foto's gemaakt en de gidsen bedankt. Daarna was het tijd om te gaan. Wat een geweldige maar zware tocht!

Die avond hebben we heerlijk in het centrum gegeten. De planning was om de volgende dag te starten met de 3 daagse scooterloop rond het bolavenplateau. Aangezien Anniek 3 hele zware dagen achter de rug had, stelde ik voor om maar een extra nachtje in dit hotel te blijven. Kortom de volgende dag hebben we herhaald wat ik de afgelopen 3 dagen al had gedaan! Heerlijk en gezellig! Na 6,5 week continue samen te zijn, mis je elkaar wel hoor als de ander even 3 dagen weg is! Tegen 17:00 uur zijn we met de scooter naar het centrum gegaan. Hier moesten we op zoek naar een andere scooter voor de aankomende 3 dagen. Na wat zoeken hadden we een scooter geregeld en een busticket gekocht voor de nachtbus richting Vientiane voor over 3 dagen. Die avond hebben we lekker Indiaas gegeten. Dit kan je echt overal in Azië eten. We zijn ondertussen zelfs maar gestart met vergelijkend warenonderzoek naar de chicken tikka massala, zoveel hebben we er al op tijdens deze reis. De beste was tot nu toe in Don Det! 
De volgende morgen zijn we vroeg opgestaan, want we gingen van start met de scooterloop. Met de nodige pijnstillers voor mijn rug en wat creatiefs bedenken voor de rugzak, ging het wel redelijk met mijn rug op de scooter. Na 30 km kwamen we aan bij de eerste waterval. Deze was met name erg hoog. Helaas konden we niet heel dicht bij de waterval komen, maar hij was wel mooi hoor. Nadat we een hele fotosessie hadden gehad met 4 Aziatische mannen, konden we verder gaan naar de 2e waterval. Deze was gelukkig niet zo ver rijden. Ze hadden een erg mooie tuin aangelegd rondom deze waterval. We konden bovenop de waterval staan, maar ook van onderaf bekijken. Na een paar foto's te hebben gemaakt, gingen we weer verder. Het was ondertussen wel tijd voor een lunch, dit was iets moeilijker om te vinden zo in de binnenlanden. Nadat we al 2x langs een koffietentje hadden gereden, gingen we toch maar even vragen of we toevallig hier iets konden eten. En toen gebeurde er zoiets leuks!! Op een kruk aan de bar zat Folkert de lieve schat uit Myanmar. Met hem hebben we echt een hele leuke tijd gehad in Yangon. Het was echt zo toevallig en leuk dat we hem hier in een koffietentje in the middle of nowhere tegenkwamen. Met hem hebben we ergens op straat bij een kraampje een heerlijk stokbroodje gehaald met groentes en een paar heerlijke sausjes(het vlees durven we hier op straat echt niet te eten!!). Aangezien we allemaal nog honger hadden, hebben we voor die €0,62 nog maar een broodje p.p. gehaald;-).
Weer teruggekomen bij de koffietent gaf de Amerikaanse eigenaar (dames lees: een soort heerlijke Michiel Huisman, maar dan met iets langer haar) ons een goede tip voor een overnachtingsplek voor die nacht. Wij weer op de scooter en hup nog even 44 km op de scooter. Daar kwamen we aan bij de Tayicseua waterval. Voor €10,- konden we wel een nachtje slapen vertelde de eigenaar. We kregen een bamboe huisje op palen, met in de hoek een matras op de grond en een klamboe erboven. Naast ons huisje liep een klein riviertje met hier en daar wat stroomversnellingen/ kleine watervallen. We hadden als tip gekregen om ook even naar waterval 2 & 3 te gaan. Dus hoppa Anniek op de teenslippers en ik op mijn teva's op zoek naar de watervallen. Nummer 2 was maar een "kleine" afdaling in vergelijking met de nr. 3! Waterval nummer 2: Tad Jarou Halang, was daarentegen de mooiste waterval die we ooit hebben gezien. Wat een plaatje zeg! Ondanks het droge seizoen kwam hier nog voldoende water naar beneden kletteren en er omheen was het helemaal groen, aangezien we midden in de jungle zaten. Rondom de waterval zaten in het groen overal paarse bloempjes. Het hele plaatje samen was zo mooi en magisch! Daarna begon de hel van een tocht naar nr. 3. We moesten hiervoor heel ver naar beneden.. lees op slechte hoge traptreden en overal losse bladeren en takjes. Af en toe hadden we een soort bamboetak als trapleuning, maar soms zat deze ineens los! Dan gleed je dus ineens een paar treden naar beneden. Auw!! Kortom levensgevaarlijk! Helaas heeft Anniek zelfs 2x tot bloedens toe haar tenen gestoten/open gehaald! Dus met het hier en daar de nodige gemopper kwamen we aan bij waterval nr. 3. Deze viel helaas ook nog een tikkeltje tegen. We hebben even onze voeten gewassen in de stroming en zijn daarna weer begonnen aan de zware klim naar boven. Toen we eindelijk zwetend boven bij ons guesthouse waren, hebben we een welverdiend biertje gedronken. Het koelde hier zo snel af, dat we gelijk na zonsondergang onze lange broek en vest aan moesten trekken. Met z'n 2en hebben we het tot 21:00 uur bibberend volgehouden onder een dekentje. Daarna hebben we snel onze tanden gepoetst en konden onze bamboehut in. Aangezien het toiletgebouw te ver was, besloten we dat onze toilet voor die nacht ons balkon was. Dus we hebben heerlijk op onze hurken op een paar bamboeplanken gestaan die nacht. Hihi.. Bij deze onze excuses voor de volgende gasten;-)
De volgende morgen hebben we echt een fantastisch ontbijt op.. NOT! We bestelde een omelet zonder groente, aangezien de rest vh eten al helemaal niks was. Nou we kregen een omelet die supervet was vd olie en boter en er zaten heel veel knoflookteentjes en diverse uien in! Dus om 8:30 roken wij al heerlijk naar knoflook. Na dit fantastische ontbijt zijn we weer richting waterval nr. 2 gelopen. De intentie was om samen achter de waterval te komen, want dat scheen zo mooi te zijn. Uiteindelijk ben alleen ik verder gelopen. Anniek had slippers aan en dat was echt niet te doen. De weg naar de waterval was echt dramatisch. Je ging namelijk bergafwaarts en het was 1 grote modderglijbaan. Tussendoor moest je je dan proberen vast te houden aan de planten/ bomen die je onderweg tegen kwam. In het begin was ik nog zo voorzichtig, want ik dacht ik moet mijn voeten een beetje schoon houden. Nou nadat ik al 3 x tot mijn enkel in de modder had gezeten, dacht huppa doorlopen! Ik ben toen voor een deel achter/ onder de waterval gekomen. Wel een super mooi plaatje was dat. Door de zon zag je door de waterval een mooie regenboog en het plaatje vd mooie natuur met o.a. de paarse bloemen maakte het plaatje helemaal compleet. 
Toen weer terug naar Anniek en naar het guesthouse. Nadat we ons schoon hadden gespoeld onder de douche, zijn we op de scooter gestapt terug richting het koffietentje Vd vorige dag. Daar hebben we weer 2 van die lekkere broodjes met groente gekocht en hebben we bij onze leuke Michiel Huisman een kopje koffie gedronken. Toen hebben we nog 86 km gereden op de scooter door mooie natuur en schattige dorpjes. Soms moest Anniek ineens volop op de rem, omdat we anders een botsing zouden krijgen met een varken/koe/hond/geit/kip. Rond 15:00 uur kwamen we aan in Tad Lo. Op aanraden van diverse mensen hebben we gevraagd of Mama Pap nog een plekje had voor ons voor die nacht. Nou dat kon wel hoor;-) op de bovenverdieping Vd woning lagen ongeveer 15 tweepersoons matrassen op de grond, met daartussen een klein gordijntje. Prima dachten wij voor een nacht.. het was tevens onze goedkoopste overnachting tot nu toe €2,90 voor 2 personen. Met onze bikini aan hebben we even in de rivier onder de watervallen liggen dobberen. We hadden gehoord dat ze hier rond 17:00 uur met 2 olifanten het water in gingen om die te wassen. Onder het genot ve biertje hebben dit eerst even vanaf boven bij een restaurantje bekeken. Toen de olifanten daarna even "vrij" in de rivier konden rondlopen ben ik naar beneden gegaan om toch even een paar mooie plaatjes te schieten. 
We hebben die avond lekker gegeten en heel veel potjes yahtzee gedaan. Toen we uiteindelijk als 1 vd laatste gingen slapen, hebben we nog even flink de slappe lach gehad met onze buurmannen. Ze hadden het gordijntje tussen onze bedden maar even open gedaan. Gelukkig heeft Anniek deze halverwege de nacht weer dicht gedaan. Die nacht hebben we echt beide zo ontzettend slecht geslapen. Het matras was namelijk echt vreselijk door de veren die erin zaten. Dus rond 7 uur zijn we maar opgestaan en hebben we onze spulletjes gepakt. Je snapt natuurlijk dat we liever iets meer hadden betaald met een beter bed, maar ach dit was ook weer een ervaring! Met een goed ontbijtje achter de kiezen zijn we op de scooter gestapt richting de volgende locatie: Mr. Vieng. Hier hebben we eerst even een koffie en theetje gedronken en na een 1,5 uur wachten kregen we een rondleiding over zijn koffieplantage. Het was een leuk en grappig mannetje en de rondleiding was erg leuk. We hebben echt van alles geproefd: de besjes vd koffiebonen, koffiebonen, mieren(ja echt mieren!!), verschillende soorten bloempjes en vruchten die allemaal in zijn tuin groeiden. Hierna zijn we weer op de scooter gestapt richting Pakse. Onderweg hebben we nog een leuk sticky rice mandje gekocht. In Pakse hebben we onze scooter ingeleverd en lekker een broodje gegeten. Een broodje met de lachende koe, oftewel la vache qui rit. Heerlijk om weer een soort van kaas te eten. Een tuktukje heeft ons naar het hotel gebracht en daar hebben we nog eventjes aan het zwembad gelegen.. aangezien we best wel een beetje vies waren, was een duik in het zwembad geen overbodige luxe! Rond 19:30 uur zouden we opgehaald worden bij ons hotel voor de bus van 20:30. Om 18:50 uur stond het mannetje al voor de deur en moesten we mee naar het busstation. Daar stonden we dan om 19:05 op het busstation, terwijl onze bus uiteindelijk pas om 20:35 uur vertrok. We hebben even wat gedronken en met onze moeders gebeld en daarna was het tijd voor onze volgende nieuwe ervaring: de sleeperbus. We hadden al even langs de bus opgelopen toen we moesten wachten en hadden al gezien dat we in een heeeel klein bedje moesten met z'n 2en. Denk aan een formaat iets groter dan een baby campingbedje. Toen we de bus in gingen, kwamen we erachter dat wij een bed hadden die minstens 20 cm langer was dan de andere bedden. Wat een geluk, want hierdoor konden we tenminste beide gestrekt liggen. Verder was het bedje wel zo smal dat we nauwelijks met onze lichamen tussen het raam en de planken paste. We hebben een soort slaapzak meegenomen op onze reis, die van zijde is. Hierdoor hadden we allebei een soort van "schoon" bedje waar we in lagen. Pff wat gek om zo liggend in die bus vervoerd te worden. Helemaal omdat je continue heen en weer geschud wordt. De lichten werden gelijk uit gedaan in en bus en al snel hebben we een slaaptablet genomen, zodat we hopelijk allebei een beetje konden slapen. Dit ging bij Anniek iets beter dan bij mij, maar we mogen zeker niet klagen over onze nachtbus. Het ergste of grappigste was eigenlijk nog wel de toilet. Er zat zowaar namelijk een toilet in de bus. Deze zat onderin de bus en het was dus een hurk toilet. Jullie moeten je dus voorstellen dat je in het pikkedonker een trap af moet(Anniek zat al boven op iemand anders toen ze richting de toilet moest). Dan krijg je met heel veel moeite die deur vd toilet open en dan heb je een klein hokje van max. 1 m2. Hier staat dan een grote blauwe regenton met water om de "wc" mee door te spoelen en er staat een hurk wc. Dus kom je in het pikkedonker die trap af, loop je die wc in omdat je echt te nodig moet plassen, moet je dus op een hurk toilet gaan staan/hurken die ongeveer 20 cm hoog is en dan moet je dus proberen te plassen terwijl je de grootste moeite moet doen om überhaupt maar op die wc te blijven staan en er niet vanaf te donderen door al dat heen en weer geschud vd bus... laat staan als je nog wat anders zou moeten doen dan plassen! ;-)

Om 7 uur kwamen we aan op het busstation van Vientiane. Hier hebben we een busje genomen richting ons hotel. 
Rond 8 uur waren we in het hotel! We konden natuurlijk nog niet inchecken dus nadat we onze tandjes etc hadden gepoetst, hebben we 2 fietsen gehuurd. Eerst naar een Frans bakkertje geweest voor een ontbijtje en toen gestart met een fietsroute door de stad(stond in de lonely planet). We hebben diverse tempels gezien, zijn naar marktjes geweest, naar een COPE centrum geweest voor mensen die invalide zijn geraakt door onder andere bommen die nog verspreid liggen door het hele land. Dit was erg indrukwekkend en goede organisatie die zich inzet voor deze mensen. Ook zijn we nog even naar de Arc de Triomphe van Azië gefietst: Patuxai. Het is echt een heerlijke stad om rond te fietsen. Voelt een beetje dorps aan door alle laagbouw en door de Franse invloeden. De meeste mensen raden echter Vientiane af, maar wij vinden het een leuke stad en zijn blij dat we hier even heen zijn gegaan. Gisteravond hebben we nog even ergens bij een Indiaas restaurant gegeten(ja en wederom een tikka massala en ook deze was erg goed! Met heerlijke malse kip en lekkere naanbrood). Na het eten hebben we een heerlijke oil massage gehad. 
Ons hotel hier is echt vreselijk. Het lijkt wel een soort gevangenis. De bedden zijn zelfs zo hard dat een houten plank nog lekkerder zou liggen. Kortom we zijn blij, dat we hier maar 2 nachtjes slapen.
Vanmorgen zijn we na het ontbijt met de fiets naar het busstation gegaan. Daar hebben we voor €0,75 een busritje gemaakt naar een buddha park 25 km buiten de stad. Lekker tussen de locals hobbelde we in een uurtje richting het park. Het was klein, maar wel mooi en leuk! Toen we terug kwamen in de stad zijn we even langs de black stupa gefietst en hebben we lekker geluncht met jaja jullie lezen het goed een heerlijk rood wijntje!! We waren namelijk per ongeluk beland in een wijnrestaurant. Daarna pakte we onze fiets richting het nationale museum, deze was echter vandaag gesloten omdat ladies day is. Wisten wij helaas niet! Dus toen met moeite op zoek gegaan naar een salon die onze teennageltjes kon doen. Dit was echter ook moeilijk te vinden vanwege de ladies day. 
Nu zijn we even aan het bijkomen van alles. We zijn best erg moe en dus een beetje toe aan rust! 

Verder gaat mijn voet steeds beter. De rust van afgelopen week heeft hem goed gedaan. Mijn rug is daarentegen weer een stuk pijnlijker. Dat is wel echt even flink balen, want de afgelopen dagen leef ik continue op pijnstillers! Hopelijk knapt ook deze snel een beetje op!

Helaas kunnen we op de 1 of andere reden geen foto's plaatsen bij onze blog. Dus voor diegene die geen whatsapp hebben en geïnteresseerd zijn... nog even wachten totdat we terug zijn(5,5 week)!

Tot snel!

Liefs ons